در ادامه مقالات آموزشی و آموزش سانترال به صورت رایگان، در این مطلب به بررسی چگونگی بستن صفر سانترال TDA و TDE می پردازیم و آن را به صورت مرحله به مرحله و با تصاویر نرم افزار آموزش خواهیم داد.
این آموزش برای بستن صفر سانترال NS500 نیز به کار می رود و فقط نحوه وصل شدن این مدل با سانترال سری TDA و TDE متفاوت است و اتصال آن از طریق مرورگر و در بستر شبکه انجام می شود.
در مقالات قبلی در مورد نحوه بستن صفر و دو صفر سانترال 824 نیز به صورت عملی توضیحاتی را ارائه نمودیم که در صورت نیاز می توانید از آن نیز برای محدودیت در شماره گیری داخلی ها استفاده نمایید.
در مقاله انتقال تماس در سانترال پاناسونیک نیز همه روش های فوروارد تماس ها را بررسی کرده ایم و چند مثال کاربردی نیز برای شما در این زمینه بر روی نرم افزار برنامه ریزی سانترال اجرا شده است.
آنچه در این مطلب می خوانید
بستن صفر سانترال TDA و TDE
برای ایجاد محدودیت در شماره گیری یک داخلی یا به اصطلاح بستن صفر و دو صفر سانترال TDA و TDE باید چند مرحله کار را در نرم افزار برنامه ریزی سانترال مورد نظر انجام دهیم.
مشخص کردن محدودیت در قسمت 1-7 نرم افزار یا همان TRS
قرار دادن داخلی ها در یک کلاس مشخص در قسمت 1-1-4 نرم افزار
تعیین لول محدودیت برای هر کلاس در قسمت 1-7-2 نرم افزار
تعیین محدودیت در شماره گیری داخلی ها
برای بستن صفر و یا دو صفر سانترال و یا محدود کردن داخلی ها از نظر شماره گیری برای ابتدا میزان محدودیت را در قسمت TRS یا همان 1-7 نرم افزار تعیین نماییم.
در این بخش که با نام Denied Code مشخص شده است، 5 ستون مختلف در لول های 2 تا 6 برای تعیین محدودیت شماره گیری قرار داده شده است.
قوانین مشخصی برای این ستون ها وجود دارد.
لول 1 هیچ محدودیتی ندارد.
در هر لول می توانید تا صد شماره یا عدد مختلف را بدون محدودیت در تعداد ارقام برای اینکه داخلی مورد نظر نتواند آن ها را شماره گیری نماید، وارد کنید.
محدودیت هر لول در لول بالاتر نیز اجرا می شود اما محدودیت لول های بالاتر در لول های پایین تاثیر گذار نیست.
مثال: اگر در لول 2 محدودیت صفر در نظر گرفته باشد، داخلی هایی که در لول 3 نیز قرار می گیرند نمی توانند صفر را شماره گیری نمایند.
در همین حالت اگر در لول 3 محدودیت 00 در نظر گرفته شده باشد، داخلی هایی که در لول 2 قرار بگیرند به راحتی می توانند شماره هایی که با 00 شروع می شوند را بگیرند و فقط شماره هایی که با صفر شروع می شوند را نمی توانند شماره گیری کنند.
*یعنی محدودیت لول های بالاتر از لول های پایین تر تبعیت می کند.
پس برای بستن صفر سانترال TDA و TDE می توانید عدد صفر را در هر یک از سطر های زیر ستون مربوط به لول های این قسمت مانند تصویر قرار دهید.
قرار دادن داخلی در کلاس مشخص و بستن صفر سانترال TDA و TDE
بعد از اینکار در صورتی که بدانیم داخلی یا داخلی های مورد نظر ما در چه کلاسی قرار دارند و از قبل این قسمت را تنظیم کرده باشیم، نیازی به کلاس بندی داخلی ها نداریم.
اما اگر قصد دارید یک داخلی را به صورت خاص از این نظر محدود نمایید یا اینکه کلاس بندی داخلی هایی که قصد محدودیت آن ها از نظر شماره گیری را انجام نداده اید، باید در قسمت 1-1-4 نرم افزار، داخلی ها را در کلاس مشخصی قرار دهید.
تصویر زیر نشان دهنده کلاس بندی داخلی ها برای بستن صفر سانترال TDA است که می توانید با توجه به نیاز خود و البته داخلی هایی که استفاده می کنید، این تنظیمات را انجام دهید.
تعیین لول محدودیت برای هر کلاس
در مرحله آخر سراغ قسمت 1-7-2 نرم افزار یا همان COS Setting می رویم تا لول بندی محدودیت ها برای هر کلاس در تماس با خطوط شهری را مشخص نماییم.
در این پنجره و در قسمت TRS Level می توانیم برای تایم های مختلف کاری، یک محدودیت را برای شماره گیری در نظر بگیریم.
به طور پیش فرض کلاس های یک تا 7 در لول های 1 تا 7 قرار گرفته اند و بقیه کلاس های دستگاه در لول 1 قرار دارند.
برای تغییر محدودیت هر کلاس می توانید در زیر ستون مربوط به هر تایم و سطر جلوی آن کلیک کرده و سپس یکی از لول های تعیین شده در قسمت 1-7 نرم افزار را وارد نمایید.
بعد از این مرحله داخلی مورد نظر که در یک کلاس خاص قرار گرفته است، با محدودیت صفر یا دیگر محدودیت های تعیین شده رو به رو می شود.
در ادامه آموزش مراحل بستن صفر سانترال TDA و TDE یک سناریو و مثال عملی را بر روی نرم افزار اجرا می کنیم.
سناریو عملی برای بستن صفر و دو صفر
فرض کنید در یک مجموعه قصد داریم داخلی های 101 و 103 علاوه بر محدودیت دو صفر نتواند با شماره هایی که با 8 شروع می شوند ارتباط برقرار نمایند.
برای این کار ابتدا داخلی ها را در قسمت 1-1-4 نرم افزار تعیین می کنیم و آن ها را در یک کلاس مشخص قرار می دهیم تا بتوانیم برنامه ریزی همزمانی را روی همه آن ها اجرا کنیم.
نکته: اگر بخواهید برنامه مختلفی را روی دو داخلی سانترال پاناسونیک اجرا کنید باید آن ها را در دو کلاس مختلف قرار دهید.
بعد از تعیین داخلی ها و کلاس بندی آن ها به سراغ 1-7 نرم افزار می رویم و مطابق با تصویر زیر برای LEVEL 2 شماره گیری دو صفر را محدود می کنیم.
در سطر بعدی همین لول می توانید شماره 8 را نیز وارد کنید تا داخلی ها نتوانند به محض آزاد شدن خط شهری با شماره های خطوط شهری داخل شهرستان که با 8 شروع می شوند ارتباط داشته باشند.
حال باید برای کلاس داخلی های 101 و 103 این لول از محدودیت را در نظر بگیریم.
به قسمت 1-7-2 بروید.
کلاس مورد نظر را مشخص کنید.
مانند تصویر زیر برای این کلاس، در ستون های زیر TRS Level لول یا محدودیت را در هر تایمی مشخص کنید.
سناریو دوم
برای آشنایی با روش های و جنبه های مختلف ایجاد محدودیت در شماره گیری داخلی ها و بستن صفر سانترال TDA یک سناریوی دیگر را نیز به صورت عملی در این بخش به شما آموزش می دهیم.
جزئیات سناریو 2 برای محدودیت در شماره گیری را در زیر مشاهده می کنید.
با توجه به این برنامه باید ابتدا برای تعریف داخلی ها به سراغ قسمت 1-1-4 رفته و داخلی های مشخص شده را در برنامه را تعریف نمود.
داخلی ها از شماره ی 101 تا 110 را شامل شده و داخلی فکس و خدماتی جز داخلی های آنالوگ می باشند.
بنابراین باید 8 داخلی دیجیتال و 2 داخلی آنالوگ را برای این برنامه ریزی اختصاص دهیم.
داخلی های دیجیتال با نماد DPT و داخلی های آنالوگ با SLT نمایش داده می شوند.
داخلی های دیجیتال مطابق با تصویر زیر تعریف می شوند.
داخلی های آنالوگ نیز که همان فکس و داخلی خدماتی هستند نیز طبق تصویر زیر تعریف می شوند.
بعد از تعریف داخلی ها باید براساس برنامه ی ارائه شده در سناریو 2، کلاس های مختلف را نیز مشخص نمود.
با توجه به اینکه باید برای بخش مالی و پشتیبانی محدودیت صفر و دو صفر در نظر گرفته شود، داخلی های این بخش باید در یک کلاس مانند کلاس 9 قرار می دهیم.
برای فکس باید محدودیت دو صفر اعمال شود.
با توجه به محدودیت قبلی می توان متوجه شد که نمی توانیم تمامی داخلی هایی که صفر و دو صفر آن ها بسته باشد را در یک کلاس قرار دهیم و باید داخلی فکس را در یک کلاس جدید مانند کلاس 8 قرار داد.
برای خدمات نیز که یک داخلی آنالوگ است محدودیت عدم شماره گیری موبایل و دو صفر اعمال شده است و این بخش می تواند صفر را شماره گیری نماید.
چون در کلاس های قبلی محدودیت های متفاوتی داشتیم برای بخش خدماتی نیز باید یک کلاس جداگانه مانند کلاس 7 در نظر بگیریم.
بعد از کلاس بندی داخلی ها باید از قسمت 1-7 تنظیمات لول بندی TRS را انجام دهیم.
با توجه به برنامه ریزی که قرار است انجام بگیرد و وجود یک کلاس و داخلی که فقط دو سفر آن بسته است، باید در لول 2 محدودیت دو سفر را قرار دهیم.
به دلیل اینکه ترتیب لول ها باید حتما رعایت شده و می دانیم که لول ها از هم تبعیت می کنند، در لول 3 باید محدودیت 09 را قرار دهیم تا داخلی های که محدودیت شماره گیری موبایل و 00 را دارند در این لول قرار بگیرند.
اگر در لول 3 محدودیت 0 و در لول 4 محدودیت 09 را وارد نماییم، عملاً محدودیت لول 4 هیچ کارایی ندارد زیرا داخلی هایی که در این لول قرار بگیرند نمی توانند صفر و دو صفر را تحت هیچ شرایطی شماره گیری نمایند.
این در حالی است که ما در لول بندی به یک لول احتیاج داریم که فقط 09 و 00 آن بسته باشد ولی بتوانیم در آن لول 0 را شماره گیری نماییم.
بنابراین محدودیت های سناریو 2 در لول ها بر طبق تصویر زیر ایجاد می شوند.
بعد از مشخص کردن محدودیت ها باید در قسمت 1-7-2 لول هر کلاس در تایم های مختلف کاری را مشخص نماییم تا داخلی هایی که در آن کلاس قرار می گیرند از آن محدودیت در شماره گیری تبعیت نمایند.
با توجه به اینکه برای داخلی فکس فقط دو صفر بسته بود، باید کلاس آن یعنی کلاس 8 را در لول 2 که محدودیت 00 داشت قرار دهیم.
اکنون کاربران با داخلی فکس نمی توانند شماره هایی که با 00 شروع می شوند را شماره گیری نمایند.
موبایل و دو صفر داخلی های خدمات باید بسته باشد و با توجه به محدودیت هایی که اعمال کردیم باید کلاس داخلی خدمات که کلاس 7 می باشد را در Level 3 قرار دهیم.
اکنون کاربران بخش خدمات نمی توانند شماره های دو صفر و موبایل را شماره گیری نمایند، هر چند برای شماره گیری 0 هیچ محدودیتی ندارند.
با توجه به اینکه داخلی های باید برای داخلی های مالی و پشتیبانی صفر و دو صفر بسته باشد، باید کلاس 9 که شامل داخلی های این دو بخش می باشد را در لول 4 قرار دهیم.
هر داخلی که در این لول قرار بگیرد صفر، دو صفر و موبایل را نمی تواند شماره گیری کند.
بقیه داخلی ها هیچ محدودیتی ندارند و با توجه به اینکه همه ی آن ها در کلاس 1 قرار گرفته اند باید کلاس 1 را نیز در این قسمت در لول 1 که هیچ محدودیتی برای شماره گیری ندارد قرار دهیم.
برنامه ریزی نهایی داخلی ها و کلاس بندی و محدودیت های آن ها به صورت زیر می باشد.
برای قسمت آخر سناریو یعنی دسترسی منشی به مدیریت باید ابتدا برای داخلی های اپراتور و منیجر کلاس های جدیدی با همان تنظیمات تعریف نماییم.
مثلا داخلی اپراتور را در کلاس 2 و داخلی مدیریت را در کلاس 10 قرار می دهیم.
با توجه به اینکه تنظیمات داخلی های مورد نظر از نظر محدودیت در شماره گیری در کلاس های جدید باید ثابت بماند، کلاس های 2 و 10 را نیز باید در قسمت 1-7-2 در Level 1 که هیچ محدودیتی برای شماره گیری ندارد قرار دهیم.
تنظیمات دسترسی داخلی ها به همدیگر در قسمت 3-7-2 انجام شده و کاملاً با محدودیت هایی که در شماره گیری ایجاد می شود متفاوت است.
در این قسمت ما باید دسترسی تمامی داخلی ها به جز اپراتور را با مدیریت قطع نماییم.
این به آن معناست که فقط منشی یا اپراتور می تواند با داخلی مدیریت تماس بگیرد.
در بخش های قبلی در مورد تنظیمات 3-7-2 توضیحاتی ارائه شد و با توجه به کلاس بندی که در این قسمت برای داخلی های مختلف وجود دارد، برای عدم دسترسی کلاس های دیگر به جز کلاس 2 که اپراتور در آن قرار دارد، روی خانه ی مورد نظر کلیک کرده تا به رنگ آبی یعنی بلاک در بیاید.
شکل نهایی محدود کردن دسترسی به داخلی مدیریت به صورت تصویر زیر می باشد.
بر طبق این تنظیمات فقط داخلی هایی مانند اپراتور که در کلاس 2 قرار بگیرند می توانند به داخلی های کلاس 10 یعنی مدیریت دسترسی داشته باشند و با آن ها تماس بگیرند.
اگر در کلاس 10 داخلی های دیگری نیز وجود داشته باشند برای دسترسی این داخلی ها به همدیگر باید ستون آخر را نیز سفید یا unblock کنیم.
این مطلب آپدیت می شود….
